Month: January 2009

  • Նոր ժամանակներ, նույն մարդիկ

    Մարդիկ մոլորված, մոլորակ երկրի, մի մութ գիշերում տեսան մի հրաշք. երկնքի խորքում սեւ գույնի միջից, տեսան մի ասուպ՝ բյուրեղ հրացած։ Մոլորակ երկրի սիրուց գեղանի, վազում էր այն երկիրը ի վար, ամոթից՝ երկրի գեղատես մարմնի, հալվում էր ասես ամաչկոտ փերի։ Հպվելով ամպին, երկինքը ի վեր, անկախ իր կամքից առաջընթացիկ, սիրո խոսքն ինք իր մեջ պահած, վերանում…