Հայկական Իրականություն։Ա. Մեսչյան / Նույն քաղաքն է

Today, I was listening to Arthur Meschian’s Hitcollection album. The very first song, the Same City, with beautiful violin melody and very realistic words was about the Armenian Reality. Nothing has had been changed, old owners leave, new owners come and the wheel of the history returns. In this very sense Meschian explains that we have been betrayed many times, however we have not lost in this battle and that “our tree will still sprout”.

The following text is in Armenian letters. If you are a Windows XP or Windows 2000 user, then I suggest this link, which explains how to install Armenian language on your computer.

Դատարկվել են փողոցները հարազատ ձեր դեմքերից,
եւ շրջում են չորս բոլորը լոկ ստվերներն անցյալի։
Նույն քաղաքն է նույն արեւը, սրճարանը անկյունում,
բայց օտար ուրիշ աչքեր են, անծանոթ օտար դեմքեր են,
քայլվածքին քո հետեւում։

Եվ մարում է մեր անցյալը, ապագան էլ ուշանում,
ո՞վ է սխալը, ո՞վ է ճիշտը, էլ որ ոք չի հասկանում։
Քեֆի մեջ են առնետները, սերմը մեկ առ մեկ կորչում,
հեռանում են հին տերերը, բարձրանում են վեր նորերը,
եւ անիվը պատմության վերդարնում։

Թեկուզ ոռնամ ու խենթանամ ես այս ցավից՝
ես հավատում եմ Տեր,
դեռ չի չորցել արմատը մեր ծառի, եւ դեռ կտա ծիլեր,
որքան ել մենք կերցնենք իրար, այս խելագար կյանքում,
մեկ մեղեդի, ծանոթ մի ձայն, մեզ կդարձնի մեր տուն։

Երբ սեղմում եմ բռունցքներս եւ աշխարհն եմ անիծում,
երբ կորցնում եմ հաշտությունս, քո երգերն եմ մրմնջում,
եւ այդ ի՞նչ է, որ հավերժ է, Հույսը, կյանքը, թե՞ հոգին,
չգիտեմ. պարապ խոսքեր են… Երեւի այս մեղեդին։

[մեղեդի]

Դատարկվել են փողոցները հարազատ ձեր դեմքերից,
եւ շրջում են չորս բոլորը լոկ ստվերները անցյալի։
Նույն քաղաքն է նույն արեւը եւ բոզերը անկյունում,
բայց օտար ուրիշ աչքեր են, անծանոթ օտար դեմքեր են,
քայլվածքին քո հետեւում։

Արթուր Մեսչյանի այս երգը կարող եք ձեռք բերել այստեղից։