Category: մութ տարիներ

Կրկեսում ներկայացում էր. ծովային առյուծը հանդիսատեսին զարմանք էր պատճառում իր վարժություններով, որոնք նա անում էր վարժեցնող վարպետի հետ միասին: Ամեն անգամ վարժությունը լավն էր. անթերի. եւ ամեն անգամ նա, որպես պարգեւ ստանում էր կեր վարժեղնողի ձեռքից: Հանդեսի վերջում, զարմացած մարդիկ հարցնում էին հանդեսի կազմակերպիչներին, թե ինչպես հանդիպել հանդեսավարին` կենդանուն վարժեցնող մարդուն: Իսկ երբ զարմացածները հանդիպեցին…

Լսում եմ Արթուր Մեսչյանի «Հաղորդություն» երաժշտությունն ու խոհում… Լսում եմ նրա պարզ բացահայտումը մի սուտ պատմության մասին, որին շատերն են դեռ հավատում։ Նա ասում է, թե ինչպես ոմանց ցուցմունքով՝ Տերը ծնվեց ախոռում, թլպատվեց ու որդեգրվեց։ Արթուրի ասածը շատ նման է իր տարեկիցների խոսքերին… հորս, ու մորս խոսքերին։ Միշտ անհայտ ու միշտ սպասողական վիճակում են մեր…

Մութ էր… Սենյակումս փակված, Պառկել ու լսում էի Բախի պաղատանքն Աստծուն։ Մութ էր, Ու հիշեցի օրերս հին, Երբ հայրս մոմի լույսի տակ, Սաղմոս էր երգում Աստվածաշնչային։ Ու այդ մթության մեջ, Հիշում եմ, ծնվում էին գյուտեր, Գյուտարարներ էին շինվում՝ տեղի՜ն, անտեղի՜ն։ Շինվում էին մարդիկ. Շինու՛մ էին մարդկանց՝ Անգիտակցությունից ծլած բարակ ճյուղերին, Խելագարված ծնողների գրկերում մութ։ Հիշում…