Category: ողբ

Կրկեսում ներկայացում էր. ծովային առյուծը հանդիսատեսին զարմանք էր պատճառում իր վարժություններով, որոնք նա անում էր վարժեցնող վարպետի հետ միասին: Ամեն անգամ վարժությունը լավն էր. անթերի. եւ ամեն անգամ նա, որպես պարգեւ ստանում էր կեր վարժեղնողի ձեռքից: Հանդեսի վերջում, զարմացած մարդիկ հարցնում էին հանդեսի կազմակերպիչներին, թե ինչպես հանդիպել հանդեսավարին` կենդանուն վարժեցնող մարդուն: Իսկ երբ զարմացածները հանդիպեցին…

Տեր Աստված, այս ինչ փորձանքի մեջ ընկանք մենք: Երբեմն հարցնում եմ խղճիս մեջ ապրող Աստծուն եւ հասկանում, որ գոնե ես կյանքիս նայում եմ բեմի վերեւից, խմբավարի դեմ դիմաց, առանց ջութակի կամ շեփորի, այլ պարզապես` երգեհոնի սրինգին նստած: Նայում եմ մարդկանց շարքերին՝ կարգավորված. կեսն արդեն քնա՜ծ, մնացածն էլ ձանձրույթից հարբած մի կողմ քաշված ու նեղված վիճակում…

–ինը, ինսուն ինը,–ասաց դրամապահն ու լայն ժպտալով նայեց դեմքիս, կարծես թե վաղեմի ծանոթներ, որոնք բախտի բերմամբ հայտնվելով օտարության մեջ վերջապես գտել էին իրար։ –խնդրեմ–ասելով գրպանիցս հանեցի քսան դոլար եւ հանձնեցի իրեն։ –Ի՞նչ տեսակի մանրուք եք ուզում,–հարցն ուղելով արդեն տխրած դեմքով շարունակեց,–թաքանոց, թե՞ հինգ դոլարանոց։ –Տաս դոլարանոց,–ասացի ես։ Զարմացած դեմքով մի պահ նայեց ինձ եւ դրամարկղից…